Geschiedenis

 Tot 1905 mocht in Nederland de achterkant van een prentbriefkaart alleen gebruikt worden om naam, adres en woonplaats op te schrijven. Het verzonden bericht bestond dus uit weinig meer dan de afbeelding, want het was niet toegestaan om iets op de voorkant te schrijven. Dit had te maken met de lage frankeerwaarde. Het verzenden van kaarten met een bericht was veel duurder.

Kort hierna begonnen andere landen met het introduceren van een gedeelde achterkant. Bij deze kaarten is de achterzijde in tweeën gedeeld: de rechterhelft is bestemd voor het adres, dat op voorgedrukte lijntjes kan worden geschreven, en links is ruimte voor een bericht. Zo kon de zegetocht van de ansichtkaart als communicatiemiddel beginnen. De voorzijde werd nu exclusief bestemd voor het beeld.

Oude ansichtkaarten worden veelvuldig verzameld en gebruikt om geschiedenisartikelen te illustreren (vanaf ongeveer 1880). De gemiddelde afmetingen van een ansichtkaart zijn tegenwoordig: 14,8 × 10,5 cm (ook wel A6). Deze maat is in feite de internationale standaardmaat van ansichtkaarten. In de begintijd waren ansichtkaarten kleiner van formaat.

Bronnen:

Wikipedia

Oud Oldenzaal